2 jaar terug hadden we 6 katten in huis... eerlijk is eerlijk, dat is gewoon teveel, tenminste dat vinden wij. We hadden dus besloten de natuur zijn beloop te laten en geen nieuwe katten meer uit te kiezen tot er nog 2 over waren. Daisy en Josje gingen helaas vlak achter elkaar in 2011. Helaas viel Rossy ons plotseling weg en Timmy ging er kort achteraan. Dat is nog maar een paar weken geleden. Toen waren er nog maar 2 en op zich vonden we dat best een lekker aantal. We hadden nu genoeg tijd en aandacht per kat en ze leken het ook wel prima te vinden zo, maar.... Misty (de grote ragdoll) was ineens wel 2 van zijn speelmaatjes kwijt en begon te zoeken, mauwen, plassen, slopen etc. Omdat hij een lastiger karakter heeft, willen we hem niet herplaatsen want hij is pas sinds een tijdje wat aanhankelijker en socialer. Dus ik bedacht dat we dan maar een speelkameraadje voor hem moesten zoeken, want Silver, de Noorse Boskat is 13 jaar en oud en bejaard en wil niet meer zo graag spelen. Hij is echter wel de opvoeder hier van de kittens dus voor hij gaat hemelen, wilde ik dan toch een kitten. En na lang beraad....(lees:overhalen van Igor) is er toch een gekomen.
Gewoon een huis-tuin-keukenkat van hier om de hoek!
Hier is de eerste ontmoeten met Silver, hij vindt alles best, ons kruimeltje vond het nogal spannend natuurlijk!
Even een mooi plaatje!
En aangezien het mooi weer was, stond de deur open en ging hij ook nog even buiten kijken bij de konijnen en kippen, dat was nog spannender dan de poezen! Dat was allemaal donderdag. Inmiddels is hij hier een weekje nu.We wilden hem eerst Muffin noemen, na een oproep voor suggesties op Facebook, maar Skylar was het er niet mee eens, hij moest Pluis heten! Want het witte puntje aan zijn staart is een pluisje! Nou dat klinkt ook wel heel erg lief en het is ook nog een pluizenbolletje!!
Het is wel heel grappig om nu weer een kitten in huis te hebben eigenlijk, hij wil overal bij zijn en overal bovenop met zijn neus, dus ook toen ik probeerde Project Life op de foto te zetten natuurlijk! Je vergeet eigenlijk best snel hoe ondeugend kittens zijn. En ik heb veel krassen op mijn lijf van zijn geklauter! Maar toch vind ik het heerlijk!
Hij is mooi, lief, zacht, vriendelijk, grappig, erg makkelijk, een heerlijke knuffel met een hele grote prrrrr als je hem aait. Hij is alleen nog niet van het op schoot zitten, maar dat geeft niet, dat komt wel. Is het geen plaatje?
En hier nog een mooie! Oh wat is het toch een toetje!
De eerste avond sliep hij bij ons, want Misty deed zo lelijk en ik wilde niet steeds wakker worden van dat gedoe. Pluis sliep heel goed, lekker naast me op bed, en is netjes op het geimproviseerde kattenbakje gegaan en heeft goed gegeten en gedronken. De tweede nacht echter begon meneer te draken en te spelen en waren mijn tenen vooral doelwit! En aangezien het zaterdag al prima ging, is hij zaterdagavond lekker beneden gaan slapen en dat ging dus inderdaad prima! Daar slaapt hij nu gewoon!
Hij heeft de eerste 2 daagjes wat ongelukjes gehad maar nu is hij helemaal zindelijk en doet alles op de bak! Erg blij mee en lekker snel! Hij is overigens deze vrijdag 10 weken oud. Lekker ding he? Ik hoop dat Pluis heel lang bij ons mag blijven en dat we met deze "gewone" kat meer geluk hebben dan met de raskatten die we tot zover hebben gehad!!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten