En dan voel je je woensdag 2 juli echt doodziek zo ineens en met het uur gaat het slechter! De kindjes zijn ondergebracht voor vandaag want ik red het echt niet. Zelfs, met pijn in mijn hart en tegen mijn principes in, moet ik Callen meegeven. Ik duik mijn bed in maar wordt alleen maar zieker en zieker. De nacht weet ik weinig van want heb liggen ijlen van de koorts en na wat Igor me vertelde heb ik nogal grappige dingen uitgekraamd maar daar zullen we het maar niet over hebben ;-)
Donderdag voelde ik me nog steeds beroerd, maar de koorts was al een stuk minder gelukkig, tot ik een heel dik bloedstolsel verloor en een plas bloed erachteraan en flauwviel... in de douche... Toen ik bij kwam was ik echt doodsbang en lichtelijk in paniek en heb de dokter gebeld. Ik mocht langs komen, zo snel mogelijk en dat ook gedaan. Igor kwam thuis, naar de dokter en eigenlijk meteen door naar het ziekenhuis waar ik om 5 uur was en meteen werd opgenomen, zonder twijfel, ik mocht niet meer naar huis! Kreeg meteen een infuus en antibiotica. Ik heb allerlei onderzoeken gehad maar er werd niet direct een oorzaak gevonden. Bloed is op kweek gezet en ik ben onderhand lek geprikt. Als ik nu vandaag opgenomen zou moeten worden, of bloed moeten laten prikken, zouden ze in mijn liezen, of enkels moeten prikken, alles is blauw en kapot.
Dit is infuus nr 1
Ik werd om 11 uur 's avonds naar mijn kamer gereden, en heb die nacht nog onrustig geslapen van de koorts, vermoeidheid, indrukken en zorgen die ik me maakte want volgens de internist was ik echt heel erg ziek (enorme ontstekingswaarden in mijn bloed) en dat bleek wel uit de 4 verschillende anti biotica kuren die ik tegelijkertijd kreeg. Ik kreeg elke 2 uur een abkuur in mijn infuus en elk uur er tussenin werd ik gecontroleerd, bloeddruk, hartslag, zuurstof, temperatuur en alertheid, dus van slapen kwam heel erg weinig. Gelukkig tegen de ochtend was mijn koorts flink gezakt. Ik begon wat bij te trekken. De dagen erna bleef ik veel ab krijgen en voelde me zaterdag eindelijk weer wat beter. Ik kreeg visite van mijn kindjes en mooie bloemetjes om lekker naar te kijken en vrolijk van te worden!
Ik was ook erg verdrietig dat ik in het ziekenhuis lag want dat betekende in 1 klap stoppen met borstvoeding. Dat deed me zeer want géén echt afscheid kunnen nemen en ik had zoveel moeite gedaan ervoor. Maar na wat telefoontjes met lactatiekundige en specialist kwam ik er al gauw achter dat ik WEL mocht voeden dus elke ochtend nam Igor Callen mee en kon hij mooi even drinken, daar ben ik gruwelijk blij mee. Ben nu wel terug van 4 naar 2 voedingen, maar hey... ik hoef niet te stoppen nog, want daar waren we allebei nog niet klaar voor en klaar mee!
Tijdens mijn zwangerschap lag ik ook geregeld in het ziekenhuis en ik had niks te klagen over het eten (zal wel zijn omdat je smaak verandert tijdens je zwangerschap) maar dit keer.... het was niet weg te hakken gewoon!!! Hier was de spinazie nog wel te doen hoor maar de rest bluhhhh. Er was zelfs 1 avond dat ik van alles maar 1 hapje geproefd heb en zo de maaltijd weer weg gedaan heb, het was écht niet lekker. Gelukkig kwam mijn zusje met heel veel sultana's ;-)
Dit was mijn kamertje, geen zaal meer met meerdere personen maar allemaal 1-persoonskamers, heerlijk rustig en je had een bankje, tafel met stoel, eigen badkamer en.. rust!!!
Toen ik weer thuis kwam, de eerste keer, voor 1 dag... viel dit op mijn deurmat! Een heerlijk doosje chocolade van mijn lieve buufie! Dat doet een mens goed!
Helaas was mijn thuiskomst van zeer korte duur want ik lag 1 dag later alweer aan het infuus auwwww. Ook was mijn Kalium dramatisch laag en kreeg ik een Kaliumpomp erbij. Dubbele borrel dus zoals de verpleging zei.
Gelukkig knapte ik wel gauw op en heb ik me 3 dagen vermaakt met boekjes lezen want veel meer kon ik niet met een infuus in mijn plooi, kon mijn arm niet buigen. Na een paar dagen mocht ik weer naar huis en voelde ik me al wat beter maar moest toch rustig aan doen, en dat dus gedaan. Afgelopen maandag zijn de kindjes weer thuis gekomen en mag ik weer aan de bak! Dat was een avontuurtje die ik niet graag had willen meemaken maar ja, soms krijg je kaarten gedeeld.... deal with it! Gelukkig nog veel hulp van familie waar ik heel blij mee ben!!!
Zo dat was dus de reden dat ik de afgelopen tijd afwezig was!
\
Geen opmerkingen:
Een reactie posten