30 weken zwanger

Het was me het weekje wel zeg! 30 weken zwanger, op Pixies verjaardag. Helaas liep het anders dan gepland. Al vanaf woensdag liep ik te rommelen. Voelde me niet lekker, buik voelde vervelend, kon er de vinger niet op leggen maar ik dacht dat het door de spanning kwam van Pixies verjaardag etc. Ik had maandags ook wat veel gedaan dus dat werkt misschien ook niet mee. In ieder geval... Vrijdag 5 juli, Pixie is jarig, 4 jaar en ik voel me beroerd, al vanaf dat ik mijn bed uit kwam. We hebben de ochtend doorgeworsteld, kadootjes uitgepakt, gespeeld en wat voorbereidend werk gedaan zoals boodschappen. Het was al lekker weer! Igor heeft met de meiden leuke dingen gedaan zoals naar het tuincentrum en dergelijke. Ik heb erg veel geslapen, en dat vond ik echt verschrikkelijk dat ik zo was uitgerekend op haar verjaardag!
Aan het einde van de dag begon ik wat op te knappen en zijn we nog een rondje gaan wandelen door het park want Pixie had rollerskates gehad en wilde graag buiten schaatsen. Na dat rondje ging het mis. Ik kreeg weeën/krampen en werd erg misselijk. Moest zelfs overgeven van de krampen/pijn. Dat duurde een poosje, soms zelfs huilen van de pijn en wist niet hoe ik zitten moest.

Ik ben natuurlijk al geregeld met dit soort klachten in het ziekenhuis geweest maar steeds werd ik naar huis gestuurd met "je hebt voorweeën/harde buiken, je moet het rustiger aan doen en gelukkig doet het nog niks (qua ontsluiting)" en dat dan na 3 uur hebben zitten hangen en wurgen daar. Dus eigenlijk wilde ik niet weer naar het ziekenhuis. Igor stelde voor dat ik een poosje onder de douche ging ontspannen en dan naar bed, misschien zakte het dan wel weer en brave vrouw die ik ben (hahaha) heb ik dat maar gedaan. En het leek te helpen want ik ben in slaap gevallen, maar rond half 12 werd ik wakker van een hele heftige kramp/wee en die werd snel opgevolgd door nog een paar exemplaren. Vanuit mijn bed het ziekenhuis gebeld en ik moest meteen komen. Mijn ouders kwamen even oppassen. Dat "even" is tussen aanhalingstekens bleek later!

Rond kwart over 12 waren we in het ziekenhuis (gelukkig maar 3 minuten rijden) en ik werd aan de ctg gelegd. Ik bleek wel weeën te hebben maar vooral in mijn onderbuik en niet helemaal tot bovenin, maar ze waren wel zichtbaar op het ctg. Ook de hartslag van ons mannetje reageerde precies zo als bij een wee, dus vlak erna een klein dipje en dan weer bijtrekken. Ik moest 3 x een plas inleveren, bloed geprikt, getoucheerd, inwendige en uitwendige echo gehad (sorry als dat téveel info is maar het is zoals het is) en er werd gedacht aan zwangerschapsvergiftiging. Uiteindelijk bleek dat weer mee te vallen en kreeg ik de keuze... óf naar huis en daar alles heel erg goed in de gaten houden, dus krampen, tijd, beweging van uk, het overgeven/diarree etc en meteen terug als het erger werd of nog lang aanhield en verder mocht ik NIKS meer doen.... of... blijven en daar afwachten. Tja die keus is niet moeilijk, uk is niet in levensgevaar, ik ook niet dus hoppa naar mijn eigen mandje maar. Dus we lagen uiteindelijk rond 4 uur 's nachts in bed!! Pfff inmiddels dus 30 weken en 1 dag zwanger. Om half 7 waren de meisjes al weer wakker en ben ik er maar uit gegaan en heb Igor laten liggen want hij had er op het moment dat hij ging slapen, er al 23 uur opzitten!

(slechte fotokwaliteit met roze gloed, komt door mijn case, die is roze en net even te dik rond de rand)

Het viel totaal niet mee om het hele weekend (uitgerekend Pixies verjaardagsweekend) niks te mogen doen. Ik heb alles aan Igor moeten overlaten, en op zondag kwamen mijn zusje en zwager al vroeg om te helpen met het voorbereiden waar ik ze erg dankbaar voor ben! Igor heeft zich t weekend uit de naad gewerkt, én de verjaardag voorbereiden, huishouden doen, boodschappen doen, én de meisjes doen en voor mij zorgen! R-E-S-P-E-C-T!!!

(zelfgemaakte maxidress van streepjes, de bloem bij de hema gekocht en er zat ook nog een riempje om, bovenaan de buik maar die had ik al lekker af gedaan)

Inmiddels vandaag dus 30 weken en 3 dagen zwanger! Erg snel nog een vervelende buik, harde buik en wat krampachtige dingen maar niks wat doorzet, dus heel rustig houden maar, want ukkie moet toch echt nog even minimaal 6 weken binnen blijven hoor! We zijn nog niet klaar! Er zijn plannen gesmeed voor de verbouwing, we krijgen lekker veel hulp van familie en dat is erg welkom en er zijn lieve vriendinnetjes die mij aangeboden hebben te helpen met eten, boodschappen, schoonmaken, straks Pixie naar school brengen etc! Wat ben ik toch een blij mens met zulke lieve mensen om me heen!!!

Afgelopen week geen gekke dingen geloof ik, heb vrijdag niet op de weegschaal gestaan dus weet niet of ik aangekomen ben of niet maar als dat het geval is geweest, zal het er vast al grotendeels weer af zijn door het spugen, misselijkheid, maagzuur, diarree en weinige eten door die maag die in de prak zit en het warme weer en gebrek aan eetlust. Deze week zal ik dan waarschijnlijk ook niet veel aankomen ivm warme weer blehh!
Vind het normaal erg lekker hoor, begrijp me niet verkeerd maar zwangere vrouwen en warm weer gaat meestal niet zo goed samen! Wel blij dat ik nu niet veel over die buik aan hoef!

Deze week dus ook weinig tot geen doelen gesteld behalve proberen me zo mak mogelijk te houden. Ik wil de kap van de wieg afmaken en dan de boel wassen, en verder staat er niks op de agenda! Donderdag moet ik weer terug naar het ziekenhuis voor controle en dan zien we wel weer!
Dit was t voor nu!